دوست نداشتم در این صفحه از دلتنگی بگم اما خب دلتنگی هم بخشی از زندگی ادما ست . خودم را مشغول کردم با پرتره یک زن که به دلتنگی هام فکر نکنم. گاهی اوقات ادم به بن بست می رسه. یه روزی یه درویشی بهم گفت اگه به بن بست رسیدی به خدا توکل کن . لطفش همیشه شامل حالت میشه. منم توکل کردم . امیدوارم لطف خداوند شامل حالم بشه .
با اینکه توکل کردم اما جلوی احساسم نمی تونم بگیرم . دلتنگی و هزار کوفت و مرض دیگه . دیدین وقتی از یه کاری منع میشین بی اختیار می رین سراغش . انگار تو این مواقع ادم دلش می خواد به خودش هم رودست بزنه . نمی دونم شاید این خاصیت ادماست که از هرچی منع میشن نشبت به اون ولع پیدا می کنند . حریص میشن .
اما من خودمو کنترل می کنم . یاد گرفتم خودمو دوست داشته باشم. بنابراین به خودم میگم : هی ! منه ادم حسابی!
چون دوست دارم میگم .، برای خودت ارزش قائل باش و به دیگران هم یاد بده که برات ارزش قائل باشن . و اگر اونا یاد نگرفتن ازشون عبور کن . اینقدر عبور کن که بدی هاشونو فراموش کنی .
ادمی که بدای حرف خودش ارزش قائل نباشه برای تو اصلا نمی تونه ارزش قائل بشه . نمی تونه چون یاد نگرفته . پس عبور کن . انقدر عبور کن که همه رو فراموش کنی و بتونی ادم های بهتری جایگزین کنی .
ادم هایی که در کنارشون حس بهتری داشته باشی . خوشحال باشی . ادم هایی که برای ارزش های تو ارزش قائل باشن . برای احساست ارزش قائل باشن . برای وقتت و برای ارامشت ارزش قائل باشن . خودشونو دوست داشته باشن و تو هم به اندازه خودشون دوست داشته باشن. به تو عشق بدن و تو هم به اونا عشق بدی .
حالا یه نفس عمیق بکش و هرچی غصه تو دلت انبار شده بریز بیرون. مثل رود جاری شو تا بتونی ادم های بهتری جایگزین کنی .
درباره این سایت